Ocak 2021’de Whatsapp’ın sözleşmesini güncelleme çalışması ile birlikte bir tartışma alevlendi. Kişisel bilgilerimizin toplanıp satıldığı iddia edildi. Whatsapp’tan “taşınma” hareketleri başladı. Alternatif anlık mesajlaşma uygulamaları yüklendi.

1970’li yıllarda bazı Afrika ülkelerinde her masada 5 ayrı telefon vardı. 5 ayrı operatör vardı ve her biri kendi hattını çekiyor, diğer operatörlerle görüşmeye izin vermiyordu. Arayacağınız kişi hangi operatörde ise onun hattından aramanız gerekiyordu.

Aslında şu anda tartıştığımız şey bundan farklı değil. Nihayet iletişim için kullandığımız bir kısa mesaş programından söz ediyoruz. Önceleri SMS ile mesajlaşıyorduk. İnsanların kısa mesajlarla haberleşmeyi sevdikleri anlaşılınca ardı ardına kısa mesaj veya anlık mesaj (instant messaging) uygulamaları gelişti. Bunlar sürekli birbirinin tahtına göz dikti. IRC, MSN arkasından Facebook Messenger ve Whatsapp… Daha yüzlercesi var. Yenilerini de eklersek Telegram, BİP, Signal vs. vs…

İşin özü kısa mesaj. Gerçi emoji ile başlayıp resim gönderme, dosya gönderme gibi birçok özellik eklendi ama işin özü ve temeli anında bir mesaj gönderip anında cevap almak. Bir de buna gruplar eklenince neredeyse insanoğlunun birbiri ile iletişimi bu uygulamalar üzerinden yapılır hale geldi. Resmi kurumlar bile yazışmaları bu programlar üzerinden gerçekleştirir hale geldi.

Bir de neden şunu düşünemiyoruz. Mail diye bir iletişim protokolü var. Hangi maili kullandığınızın bir önemi yok. Hotmail kullanan kişi gmail kullanan kişiye mail atabiliyor. Vodafona abonesi Türk Telekom abonesini arayabiliyor. Neden Whatsapp kullanan kişi Telegram kullanan kişiye mesaj atmasın.

Olması gereken budur. Ve ben ileride bu hale geleceğine inanıyorum.