İnsana şeref katan ve şerefsiz kılan özellikler

Hocaefendi talebelerine sormuş:

— Şerefsiz ne demek bilir misiniz?

Talebelerden biri cevap vermiş:

— Hain kimseye şerefsiz denir.

Sonra diğerleri bir bir sıralamışlar:

— İkiyüzlülüktür.

— Sözünde durmayan kişiye şerefsiz deriz.

— Sadece kendi menfaati peşinde koşan bencil insanlara şerefsiz deriz.

— Başkalarının hakkına tecavüz eden kişiye şerefsiz denir.

— Ahlak yoksunu kimseler şerefsizdir.

Hocaefendi hepsini dinledikten sonra başlamış anlatmaya:

— Hepiniz doğru söylüyorsunuz. Şeref insanı yücelten, ulu kılan bir şeydir. Yaratılışında insan şereflidir. İki ayağı üzerinde dik durduğu sürece bu şerefli hali devam eder. Şeref bir bulut misali adeta yerçekimini yok edip sizi yükseltir.

Toplumun takdir ettiği ve değer verdiği her şey sizin şerefinizi arttırır. Şerefli insanlar yüceldikleri için boyları uzunmuş gibi her taraftan farkedilirler. Şeref sahibi olmak için insani özelliklerinizi ön plana çıkartmak, yaratılışınızın gayesini unutmamak yeterlidir.

İnsanda şeref azaldıkça ayaklar altına düşmeye başlar. Öyle bir zaman gelir ki ayaklar altında bile onlara yer kalmaz, yerin dibine girer, yeraltında dolaşmaya, gizli ve sinsi faaliyetlerle gayelerine ulaşmaya gayret ederler.

Dolambaçlı tünellerden insanların ayaklarının altını kazmaya, tuzaklar kurup oraya avlarını düşürmeye çabalarlar.

Ama korkmaya gerek yok. Şerefli insanları yücelten şeref onların bu tuzaklara düşmelerine engeldir.

Şeref payesi dağıtacak bir makam yoktur. Kendini büyük zanneden, böbürlenen, afra tafra atan kimselerin halkın papuçlarının çamurlarına bulaşa bulaşa gezdiklerini görürsünüz. Yalanlarla kendilerine yer açmaya çalışan tıynetsizlerin ne kadar zavallı olduklarını görmek için azıcık onur sahibi olmak yeterlidir.

Ucuz numaralarla önemli adammış havasına girenler şeref yoksunu olduklarını gizleyemezler. Bunlar sırıkların üzerine çıkmış sihirbaz gibi yüceldiklerini zannederler ama ayaklarının altındaki sırık çamura battıkça yükseklerde görünmek bir yana batıp hareket edemez hale gelirler. Çünkü onlar hep bataklıklarda gezinirler.

Şerefsizlerin en çok kullandığı şey yalandır. En tehlikelisi de kişinin kendi yalanına kendisinin de inanmasıdır. Bu hale gelince toplumca utanç vesilesi olan her şeyi utanmadan yapar hale gelir insan.

Şerefsizlik kurtuluşu olmayan bir hastalıktır. Şerefinize sahip çıkın.